Gelukkig kunnen we laten weten dat Leander & Hans weer veilig thuis zijn aangekomen! 🇳🇱

Vandaag is het zaterdag dus zijn we niet op school te vinden.
Vanmorgen deden we het rustig aan, reden we vanmiddag naar het huis waar we volgende week hopen te verblijven met de rest van de familie.

Eerst hadden we nog een afspraak met de aannemer. Midden in de wijk heeft hij zijn bedrijf. Echt je kijkt je ogen uit, zie foto’s!
Emmanuel, de man die ons gaat helpen met het maken van schoolbankjes (hier hopen we binnenkort meer over te delen) heeft hier zijn bedrijfje.
De jongens die hij in dienst heeft, waren allemaal hard aan het werk. 🙉
De ene maakte deurtjes en een ander was bezig met stoelpoten. We keken onze ogen uit.
We mochten mee naar binnen in zijn kantoor, maar dat was zo klein, dus Thenise & ik moesten op één stoel.
Toen de man een papiertje zocht (waarschijnlijk de offerte) moest hij eerst stapels papieren omdraaien. 😂
Vervolgens nam hij zijn bril, en die bleek maar één poot te hebben. 😂
Wat kunnen wij ons als Nederlanders toch druk maken he, om niks.🙈

Omdat de auto een stukje verderop stond, gingen we lopend terug naar de auto.
Onderweg zagen we van alles. Huizen die gebouwd werden, mensen die langs de kant van de weg hingen, je ziet van alles.
Sommige waren aan het lunchen .. (en dat waren geen broodjes carpaccio of dubbele sandwiches zoals wij gewend zijn bij Hartje Holland.😉)
De aannemer bood ons een lunch aan, maar we vertelden hem dat we laat ontbeten hadden. 🤫

Marcel is overigens een bijna Keniaan, A) omdat hij al poepje bruin ziet en B) omdat hij met iedereen een praatje maakt.
Toen hij een aantal jongens zag zitten met een zelfgemaakt dambord (een soort raamwerk met vierkantjes & dopjes van een fles) schoof hij bij hen aan, en speelde een potje dammen!
Thenise waagde ook een poging, maar helaas hebben Marcel & Thenise allebei verloren. 🤣

Vanmiddag bezochten we nog 2 families thuis! Eén leefde met een opa in huis die bijna blind is, en in dit hutje woonden ze met 9 kinderen.
Daarna kwamen we bij een familie die met hun moeder leefden met 6 kinderen.
Van hen kregen we een kokosnoot, die groeide naast hun hutje aan een boom.

Verder keken we onze ogen uit, wat een bizarre situatie.
Ieder hoekje was benut. De openingen in de muur werden gebruikt als tandenborstelhouder, handig opgelost. 😉

De oudste zoon gaf ons een rondleiding door het huisje.
We mochten overal kijken, maar we kwamen eigenlijk ogen te kort …
Tussen de spullen lag een bijbeltje en aan de muur hing een kleurplaat…
Al met al een schrijnende situatie zoals deze twee gezinnen leven.
Gelukkig mogen deze kids naar school! Ze krijgen daar eten, onderwijs & ze worden in aanraking gebracht met Gods Woord.

Toen het al een beetje schemerig werd zijn we nog even door de wijk gelopen.
Naar de school. We weten de weg en we kwamen allemaal kids tegen van school! Ondanks dat het al een beetje donker werd, werden we gelukkig herkend. 😉
We liepen langs verschillende kerkjes, en we hoorden zelfs de moskee .. (hier wordt bij sommige ook op zaterdag kerk gehouden).

Ook hier kwamen we weer bizarre dingen tegen, o.a. deze fiets (zie foto) vol geladen met spullen! 🙉

Zoals je ziet & leest, weer een dag om nooit te vergeten.

Voor morgen allemaal een goede zondag toegewenst!
Wij hopen morgenochtend hier naar de kerk te gaan, bij Pastor John. (de godsdienst leraar van de school )

We hopen jullie maandag weer op de hoogte te houden.

Lieve groetjes van ons,
Marcel, Thenise & Piek
🇰🇪