Veilig aangekomen na een lange reis.
Gisteren, woensdag 12 april, zijn we rond 13:00 vertrokken uit Ouddorp. En vandaag kwamen we om 13:00 Keniaanse tijd (dat verschilt 1 uurtje met NL) aan in ons verblijf.
Wat een reis hè? Soms wordt ons wel eens gevraagd hoe lang we over de reis doen. Dan zeggen we altijd dat het ongeveer zo’n 8 uur vliegen is. Maar we vergeten vaak de rest. ???? De overstap, het op tijd aanwezig moeten zijn op het vliegveld, het wachten etc.
Gelukkig was het nog niet zo lang geleden, dat we de reis naar Kenia hebben gemaakt.
Dus we zijn inmiddels heus echte reizigers. We wisten nu precies wat we wel en niet mee wilden nemen in onze handbagage en wat we juist wel en niet moesten zeggen tegen de dametjes bij de security check.
Zo verliep alles in Amsterdam op rolletjes en werden we door papa en kleine Jan afgezet bij de Kiss & Ride. En zoals de woorden het al zeggen… Een afscheidskus en toen moest papa snel weer terug naar Ouddorp.
Mede door ons broertje Jacob hadden wij alle papparassen op orde. Het visum, een negatieve test, de QR-codes, een kopie van ons paspoort etc. Alles zat netjes gebundeld en na het wegen van de koffers konden we ook bij de douane zo doorlopen. En, eindelijk na al die andere keren, hoefden we onze koffers niet te openen omdat ze te zwaar waren! Wat een mazzel. ????
We vlogen om 20:35 en na een rustige vlucht landden we om 07:00 in Nairobi. Daar hadden we gelijk aansluiting, dus we moesten wel snel door stappen. Uit het vliegtuig werden we gecontroleerd op negatieve testen en keken ze naar ons visum.
Job en Carel waren daar al snel doorheen, maar bij Piek werd het lastiger. Wat bleek… We dachten dat een visum altijd drie maanden geldig was en dat je hem dus meerdere malen kon gebruiken.
Maar wat een pech, we moesten toch echt de rij uit om dollars te pinnen. Ook mama werd helaas teruggestuurd!
Na het geld te hebben gepind, hadden de jongens inmiddels alle koffers al opgehaald van de bagageband en konden we gelijk door naar de incheckbalie.
We moesten nog een stukje verder lopen en daar werden de koffers opnieuw ingecheckt. Hier verliep ook alles vlekkeloos. We hadden zelfs nog tijd over. ????
Toen was het nog maar een vlucht van een klein uurtje en al snel kwam Mombassa in zicht.
Daar stond Mohammed, onze taxi driver al te wachten en konden we onze koffers inladen. We vertrokken met de taxi naar ons verblijf, maar werden onderweg nog even van de weg gehaald. Want ja, wat doen nu drie witte mensen achter in een auto van een Keniaan? ???? Na een paar euro omkoperij ging onze rit weer verder. Onderweg keken we opnieuw onze ogen uit.
Loslopende dieren, mensen die kriskras over de straat en tussen alle auto’s lopen. Kinderen die met afval spelen, mensen die hard aan het werk zijn. Moeders die hun geld verdienen door middel van iets te verkopen op straat. Kortom, het was erg bedrijvig!
Ook op de Ferry (de pond) was het enorm druk. We keken onze ogen uit. Wat een verschil met het pondje van Nieuw-Beijerland. ????
Aangekomen op onze bestemming, verlangden we allemaal naar een koude douche! Na deze snel genomen te hebben, pakten we onze koffers uit en deden we boodschappen.
Toen we uit de auto stapten, riep er een moeder aan de overkant van de supermarkt naar ons. Ze vroeg ons of we alsjeblieft een pak rijst voor haar wilde kopen. Dat vond ik best opmerkelijk. Ze vroeg niet om geld, ze vroeg niet om een tas met boodschappen of iets dergelijks.
Nee, ze vroeg ons om rijst! Om te kunnen koken voor haar gezin. Terwijl wij ons mandje vulde met drinken, brood, yoghurt en fruit voor aankomende dagen… Pakten we ook gelijk voor de moeder rijst, brood en wat groente in.
Wat was ze blij toen ze de tas overhandigd kreeg! ????
Voor ons was het een klein gebaar en al helemaal toen ze vertelde dat ze 6 kinderen te voeden had!
Morgen hopen we al vroeg bij gezondheid op te staan en naar de school en kinderen te gaan!
Wat hebben we er veel zin in en wat kijken we er naar uit! ????
Voor nu alvast een fijne avond & een hele warme groet van ons uit Kenia! ☀️
Mama & Piek