Dag 3 in Kenia:

Zaterdag 19 oktober 2024

De zaterdag is echt voorbijgevlogen! 🇰🇪 

Vanmorgen vroeg kregen we een app van Tjeerd en Nelleke dat ze veilig waren geland in Nairobi. ✈️ 

De reis was heel voorspoedig verlopen, maar ze hadden helaas wat vertraging, dus moesten ze lang wachten voordat het vliegtuig naar Mombassa eindelijk vertrok.

Na ons ontbijt besloten wij naar de wijk te rijden, waar we naar het huisje van Annah gingen, een van onze medewerkers van Ruth’s Shelter. 🖤 

Achterop de motor reden we de wijk in, en al snel krioelde het van de kinderen om ons heen. ❤️ 

In hun vrijetijdskleding renden ze door de wijk. Het was zo leuk om ze allemaal weer te zien en herkend te worden. 💚 

Dit is ook de wijk waar het allemaal begon. In 2018, samen met mijn zus, waar ik voor het eerst in Kenia, bananen uitdeelde aan de kinderen. 👧🏿 

Al snel verscheen ook Mary, het eerste meisje van ons project. 🩷 

Samen met de kinderen van de school liepen we naar het huisje van Ruth. Zij woont een stukje verderop, maar Annah wees ons de weg. 🤎

Onderweg zagen we van alles. Kinderen die speelden met fietsbanden of afval. Sommige kinderen liepen op blote voeten. Overal hing de was buiten, want zaterdag is wasdag! 

De ouders en kinderen zijn heel zuinig op hun schooluniform en schoenen, die ze alleen op school dragen. 🩵

We zouden ook langs Linda gaan, een andere medewerker van Ruth’s Shelter. 🇰🇪

Zij heeft een zware longontsteking opgelopen en heeft in het ziekenhuis gelegen. Voor haar hadden we een fruitmand gekocht. 🍌 🍎 🍉 

Samen met de kinderen kwamen we aan bij Ruth’s huisje en mochten we kennismaken met baby Felix, Ruth’s zoontje van nog geen jaar oud. 👶🏿🩵

Toen hoorden we dat Tjeerd en Nelleke al bijna in aantocht waren, dus besloten we snel terug te gaan naar ons verblijf om hen te verwelkomen. Het bezoek aan Linda moesten we even uitstellen, dus de fruitmand die we helemaal hadden meegesjouwd, moesten we weer helemaal  mee terug sjouwen– slim, hè? 

Gelukkig kregen we hulp van de kinderen, en zo begonnen we aan onze tocht terug. 😊 

In de brandende zon, een stuk door de wijk… ☀️ 

Onderweg kwamen we weer allerlei mensen tegen, en al snel zaten we weer achterop de motor. 🛵 

Toen we arriveerden, kwamen Tjeerd en Nelleke net aan. Ze hadden een goede reis gehad, maar waren behoorlijk oververhit! 🥵 

Dus namen ze eerst een douche en Nel deed even een dutje.😴 

Tjeerd wilde graag de wijk in, en na wat gegeten te hebben, gingen we op pad. 

Omdat we de weg naar Linda niet goed wisten, besloten we langs Annah te gaan. Zij bracht ons naar Linda. 💚 

Daar lag een heel zieke Linda op bed te slapen. Wat was ze zwak. 😔

Ze kwam even overeind, maar zakte al snel weer terug en viel in een diepe slaap. Het was heel zielig om te zien, want Linda is altijd zo’n harde werker. Niets is haar te veel, en ze werkt echt voor tien. Het was dan ook moeilijk om haar zo te zien liggen. 

We zijn maar kort binnen geweest en besloten nog even langs te gaan bij onze lieve vriend Alfred, een van onze medewerkers in de keuken, die slokdarmkanker heeft. Naar omstandigheden gaat het redelijk goed met hem! 😉 

Hij en zijn vrouw Lydia waren enorm blij ons weer te zien, en het voelde als vanouds. Alfred en Lydia zijn zo’n liefdevol echtpaar: puur, eenvoudig en oprecht. Toen we vertrokken, ging Alfred ons voor in gebed. 

Op de terugweg kwamen we een groepje schoolkinderen tegen: Ann Caroll, Esther Adhiambo, Velma Snider en Gloria Jenner.  

Omdat we op de motoren moesten wachten, kochten we bij een kraampje wat kip voor de meiden. 🍗 

De vrouw van het winkeltje gaf de meisjes een plekje op een bankje om te wachten tot de kip klaar was. 😋 

We kwamen ook Noëll tegen, een van de sponsorkinderen van Ruth’s Shelter. Natuurlijk moesten we nog even met haar op de foto! 🩷

Bij ons verblijf aangekomen hadden we hoog bezoek: een tuin vol met apen, van groot tot klein. 🐒🐒🐒🐒 

Gelukkig hebben we deze keer een verblijf met echte ramen en deuren, want normaal gesproken was alles open, en dan was je echt niet veilig voor de apen. Tjeerd en Job gaven de apen een banaan, en gelukkig zijn ze daarna niet meer teruggekomen. 🍌 

Langs de weg staat elke dag hetzelfde kraampje: een man die kleding verkoopt als inkomstenbron. Job kocht een paar broeken bij hem en heeft deze aan de kinderen van Linda uitgedeeld. Tussen de kleding van de man lag een versleten King James Bijbel. Toen Job vroeg of de Bijbel van hem was, liet hij die met trots zien. Hij vroeg of we, als we een 

Bijbel over hadden, aan hem wilden denken.

Daarna hebben we nog wat boodschappen gedaan voor het weekend. 😉 

Toen we door de wijk liepen, kwamen we langs verschillende kerken. Bij een kerk vertelde Mary, het kleine meisje uit de wijk, dat zij hier elke zondag naar de kerk gaat. We hebben afgesproken om morgenochtend, als we gezond zijn, de kerkdienst bij te wonen. We zijn heel benieuwd en kijken er erg naar uit om deze dienst mee te maken. 

Morgen zullen we dus geen verslag hebben, maar maandag bij leven en welzijn een extra lang verslag!

Tjeerd heeft de avond met ons afgesloten. Door een stukje uit bijbel & een dagboek te voor te lezen. 

We hebben weer heel veel meegemaakt, gezien & het zijn iedere dag heel veel indrukken. 

Oh, wat worden we iedere dag toch weer stil gezet bij het feit dat wij het in Nederland  toch zo ontzettend goed hebben….. 

We wensen jullie een fijne avond en voor morgen een goede zondag.

Veel liefs vanuit Kenia.

 

“Geeft gij hun te eten”