Dinsdag 5 maart!

🇰🇪

Een hele goedenavond!

Oh wat gaat een dag toch snel! Vandaag alweer onze tweede dag op de Petal school & bij Ruth’s Shelter.
Vanmorgen vroeg werden we weer opgehaald door Arie. Mama kon achterop de brommer en Job & Piek reden er achteraan. Onderweg kwamen we van alles tegen. 🙈
Het was al vroeg druk, ondanks het nog maar net 07:30 uur was.
Als wij in Kenia zijn voor onze Stichting zouden we het zonde vinden van onze tijd en van het geld om op safari te gaan. En eigenlijk hoeft dat niet eens, want zoals je ziet, lopen de apen gewoon los over de straat. Zo leuk om te zien!

Bij aankomst bij de school waren alle kinderen al in de klas. In de keuken was het al bedrijvig, en waren ze een soort spitskool aan het snijden. Met z’n vijven op een rij, alsof het machines waren. Op de linkse foto zie je een moeder van een aantal kinderen die op de Petals zit, ze kwamen even gedag zeggen.
Stiekem zagen we ze genieten van de bedrijvigheid in de keuken, en van de gezelligheid onderling van het keukenpersoneel. Wat voor ons heel belangrijk is, is dat het keukenpersoneel werk heeft, en dus inkomen heeft.
Ruth heeft deze mensen speciaal uitgekozen, omdat ze een vast salaris hard nodig hebben om te kunnen zorgen voor hun gezin. Het is daarom heel fijn dat we inmiddels aardig uitgebreid zijn met het keukenpersoneel, en zo de mensen in Kenia kunnen helpen door hun van een baan te kunnen voorzien.
Het is echt hard werken, want op het vuur stond de Porridge al te koken. Voor meer dan 430 leerlingen wordt deze pap iedere morgen gekookt en uitgedeeld. Ook het water voor de Ugali stond al op.
We wilden het keukenpersoneel en de leraren een extraatje geven, dus we bestelden vis bij Linda. Zij is ook één van de Ruth’s Shelter personeelsleden, en echt een harde werker.
In de avonduren verkoopt zij namelijk vis aan de kant van de weg, om zo iedere maand toch rond te kunnen komen en voor haar gezin te kunnen zorgen.

Mama heeft met de kleinste kinderen een werkje gemaakt: hele leuke schaapjes van watten en een kopje van papier met schattige oogjes. We hadden al wat voorwerk gedaan, en zo konden we vertrekken naar de drie kleinste klassen. 🐑

Na uitleg aan de juffies, konden de kids aan de slag. Sommige kids zijn echt ontzettend klein, dus die hebben we geholpen waar het nodig was. Helaas verstaan deze kinderen de engelse taal niet heel goed, ze spreken voornamelijk Swahili.
Swahili is aan ons nog niet besteed, dus na enige uitleg wat het geluid van een schaap was, begrepen we elkaar 🙂
Het leek alsof we de hele middag bij de Mekkerstee zaten, zoveel gemekker om ons heen. Het was erg leuk en we hebben genoten. Het was een hele klus, maar zie het resultaat.
We kochten een waslijn met wasknijpers, en aan het einde van de middag hingen er in de drie kleinste klassen allemaal schaapjes. Zo mooi! We hopen morgen met de kinderen te gaan zingen: ‘Jezus is de Goede Herder’ we zijn benieuwd of het gaat lukken. 🤎

Job maakte wat ritjes heen en weer naar de houthandel, want hij gaat een kast maken in de roodstore. Helaas was het hout op, dus er moest nieuwe besteld worden.
Wel is het hout binnen gekomen voor de bankjes die Job aan de muur gaat maken. Vanuit NL heeft hij schragen meegenomen, om aan de muur te bevestigen. Zo hebben de kinderen straks de mogelijkheid om uit de zon te zitten.

Het weer is echt extreem warm, zelfs de Kenianen geven dit zelf aan. De kinderen zitten óf in de klas, óf staan onder bomen in de schaduw. Het is bijna niet doen, je voelt de zon schroeien op je huid. ☀️

Tijdens het werkje met de schaapjes, kregen alle kinderen een lekkere lolly.
Oh wat was dat een feestje! Sommige kinderen deden hem gelijk in hun zak of schooltas, andere zaten met smart te wachten wanneer wij hun wilde helpen met het openmaken ervan.
De bedoeling was dat alle kids op de foto zouden gaan vandaag, maar de schaapjes maken was best veel werk.
Morgen hopen we daarom een begin te gaan maken met het ordenen van de buttons, en alle kinderen op de foto te zetten voor de sponsors in Nederland,.

OPROEPJE:
In de playgroup zitten allemaal nieuwe kinderen, en deze zijn echt nog heel klein.
Deze hebben allemaal helaas nog geen sponsor, en daarom zijn wij dringend op zoek naar sponsors voor deze kinderen.
Voor €25,- per maand kunt u of jij een kindje sponsoren bij Stichting Ruth’s Shelter.
Hierdoor kan een kindje naar school en krijgt het onderwijs. Naast het onderwijs, wat heel belangrijk is, krijgen de kinderen twee maaltijden per dag. Maar boven dit alles, het allerbelangrijkste, worden de kinderen in aanraking gebracht met Gods Woord. Dat ene Nodige, wat wij allemaal nodig hebben, en zo ook de kinderen hier in Kenia ook.

Wilt u of jij een kindje sponsoren bij Stichting Ruth’s Shelter, ga naar onze website of via deze onderstaande link.
Alvast heel erg bedankt! Hoe bijzonder fijn zou het zijn als alle kinderen een sponsor zouden hebben.
Als we zien hoe goed wij het in Nederland hebben, dan beschaamt ons dat. Gisteren zat er een klein jongetje in zijn blootje op zijn stoel. We vroegen aan de juf waarom dit was. Hij had het in zijn broek gedaan, dus de juf had alles in een teil met water gedaan. Wat een verschil dan met ons he?

🖤❤️💚
Wat ons ook altijd opvalt is, hoe goed wij het hebben in bijvoorbeeld de school pauzes.
Koek, snoep, pakjes drinken. De gevulde rugzakken waarmee wij als kinderen naar school gaan! En hoe ze hier dan hun bordje zo genietend leegeten, en uitkijken naar de porridge iedere morgen. Voor vele kinderen hun eerste maaltijd van de dag.
💚
Gisteren kreeg ik heel veel reacties op de mooie, eerbiedige foto van het jongetje wat met zijn handjes gevouwen voor zijn bordje aan het bidden was. De juf zei de regels voor, en de kinderen zeiden haar na. Zijn oogjes gesloten, en zijn handjes gevouwen….

Sinds de afgelopen periode is er een nieuwe leraar bijgekomen, en dat heeft voor veel verandering gezorgd. Soms viel het ons op dat het onderwijssysteem best anders is dan in NL, maar ook de werkwijze. DOor de komst van de nieuwe leraar is er meer structuur in de schooldag gekomen en zijn de kinderen voornamelijk in de klassen te vinden. We zijn heel dankbaar voor de verandering, een goed onderwijs is zo belangrijk!
In de middag deden de kleinste kinderen een dutje, en deelden we aan de leerkrachten van drie kleinste klassen schoonmaakspullen uit.
Sinds kort hebben ze een nieuwe vloer, echt veel fijner. Maar ze wilde heel graag een dweil + emmer, om iedere dag de vloer lekker schoon te maken. Ook kochten we een veger + blik, en wat prullenbakken. Wat waren de juffies blij! 💜💙🩵💚❤️

In de keuken waren ze al weer druk aan de schoonmaak, want na de porrdige vanmorgen was de lunch.
En nadat alle kinderen hun lunch op hebben, doen ze met elkaar de afwas.
Ook deden ze al vast wat voorwerk voor morgen, namelijk de bonen ‘zeven’. Het komt in grote kilo balen binnen, en we zien dat ze echt heel schoon te werk gaan.
Saidi deed de bonen in de mand, zeefde op die manier de steentjes en ander vuil eruit. Emmah en Alfred deden het met hun hand, een hele klus!

Omdat het zo extreem warm is, en we vanmorgen al vroeg op de school waren besloten we wat eerder naar ons verblijf te gaan.
Onderweg kochten we nog wat souveniers, en het gaat ons steeds makkelijker af om af te rekenen.
Soms ben je uren aan het onderhandelen, en voor dat je het weet is het al weer donker.
Gelukkig kennen ze ons inmiddels al een beetje, en zetten ze dus niet meer zo hoog in qua prijs.
We vinden het altijd erg leuk om souverniers vanuit Kenia mee te nemen, en om zo alles te verkopen voor de stichting.
Uiteraard willen we de mensen niet onderbetalen, want dit is hun inkomen en daar houden we natuurlijk rekening mee.
Daarna reden we naar ons verblijf met hele gave handgemaakte olifanten, leuk voor aan de muur.
Maar ook mooie handgemaakte trommels van dieren vellen, en wat schalen. Allemaal handgemaakt hier in Kenia.

Het was weer een heel avontuur om naar ons verblijf te rijden, maar we beginnen er aardig aan te wennen.
Links rijden, toeteren als je iemand wilt inhalen en vooral goed opletten.
Bij aankomst van ons verblijf zat Bokito al op ons te wachten, en hebben we staand ons eten opgegeten want niks was veilig.
🦧

We belden nog met het thuisfront, want daar is het natuurlijk erg stil! 🙂
Careltje en Moos hebben enorm veel zin om onze kant op te komen, en wij kijken ook enorm uit naar hun komst.
Morgen hopen we bij gezondheid weer vroeg naar de kinderen te gaan, en staat er weer veel op het programma.
Aan het einde van de middag hopen we Bingo te gaan spelen met het Ruth’s Shelter keukenpersoneel & de leraren.
Job hoopt verder te gaan met de bankjes ophangen, en gelukkig kwamen we er net achter dat de zaag het weer doet (want die bleek het eerder niet te doen).
Morgen hopen we ook voor de drie kleinste klassen deurmatten te kopen, want het zand van buiten lopen de kids allemaal naar binnen.
Met zulke ‘kleine’ praktische dingen zijn ze heel erg blij. Tegelijk zo opmerkend dat zij totaal niet aan functionele dingen denken en wij dus graag met hen meedenken en iets voor ze kunnen betekenen.
Tot slot willen we iedereen heel erg bedanken voor jullie lieve berichten. Iedereen leeft zo mee, en horen zelfs dat sommige mensen uitkijken naar onze verhalen. Dat doet ons goed!
Het is altijd weer een hele klus, maar we zijn blij dat we dankzij hulp het toch iedere keer weer voor elkaar krijgen om jullie zo een klein beetje mee te laten reizen op afstand.

Lieve groetjes van ons!
🖤❤️💚

“Geeft gij hun te eten”